Ταξίδι στην Αυστραλία

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Επίσκεψη στην Μελβούρνη, την τρίτη ελληνική πόλη

Του Χρήστου Ντάλα

 

Ο κορωνοϊός συνεχίζεται, τα ταξίδια απομακρύνονται στο μέλλον. Το κενό πάνε να καλύψουν τα ταξίδια του παρελθόντος. Όσο πιο μακρινά, όσο πιο εξεζητημένα, τόσο φαίνεται να παίρνουν εκδίκηση από την πανδημία για όλα τα κακά, μέσα σ’ αυτά και για τα ταξίδια που μας στερεί.

Αυτή τη φορά σειρά έχει το ταξίδι σε Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία, από τους πιο μακρινούς προορισμούς μας, σε αντιδιαμετρική θέση στον πλανήτη. Αν επεκτείνουμε μια ευθεία που ενώνει την Ελλάδα με το κέντρο της γης, βγαίνει κάπου κοντά στη Ν. Ζηλανδία.

Αυτό που προκαλεί γι’ αυτό το ταξίδι είναι και το ότι πάμε σε μια άλλη Ελλάδα. Η ομογένεια στη Αυστραλία αριθμεί πάνω από 400.000, η δε Μελβούρνη με πάνω από 200.000 θεωρείται μετά την Αθήνα και Θεσσαλονίκη η τρίτη ελληνική πόλη!

 

ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Σύμφωνα με την ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ η Κοινοπολιτεία της Αυστραλίας είναι η έκτη μεγαλύτερη χώρα στον κόσμο (γεωγραφικά) και ανήκει στην ήπειρο Ωκεανία. Η ήπειρος Ωκεανία έχει συνολική έκταση 8.525.989 τ.χλμ. και πληθυσμό 42.678.000 κατ. Εκτείνεται στο μεγαλύτερο μέρος του Ειρηνικού και εκτός από την Αυστραλία περιλαμβάνει την Ν. Ζηλανδία, την Ν. Γουινέα και άλλες συνολικά 15 χώρες. Το όνομα Αυστραλία προέρχεται από τη λατινική φράση terra austraIis incognita («άγνωστη νότια γη»). Η έκτασή της είναι 7.688.287 τ.χλμ. και ο πληθυσμός της είναι 25.687.041 κάτοικοι, σύμφωνα με επίσημη εκτίμηση τον Ιούνιο τον 2020. Πρωτεύουσα είναι η Καμπέρα, με 403.000 κατοίκους (2016). Αποτελείται από την αυστραλιανή ήπειρο, την Τασμανία και πολυάριθμα νησιά.

Το μέγεθος της Αυστραλίας τις προσδίδει μεγάλη ποικιλία τοπίων, με τροπικά δάση στα βορειοανατολικά, οροσειρές στα νοτιοανατολικά και νοτιοδυτικά, και έρημο στο κέντρο. Είναι η πιο επίπεδη ήπειρος, με τα παλαιότερα και λιγότερο εύφορα εδάφη. Η έρημος και οι ημιερημικές εκτάσεις καταλαμβάνουν τη μεγαλύτερη έκταση της χώρας.

Η Αυστραλία σαν έκταση είναι περίπου 60 Ελλάδες, από τις οποίες οι 50 είναι έρημος και οι υπόλοιπες 10 σχετικά έως πλήρως κατοικήσιμες με πληθυσμό περίπου όσο 2 Ελλάδες.

Σε μικρή απόσταση από τις βορειοδυτικές ακτές βρίσκεται ο Μεγάλος Κοραλλιογενής Ύφαλος, ο μεγαλύτερος του κόσμου, ο οποίος εκτείνεται σε μήκος άνω των 2.000 χιλιομέτρων. Το όρος Ογκούστους στη δυτική Αυστραλία διεκδικεί το τίτλο τον μεγαλύτερου μονολίθου στον κόσμο, ενώ πολύ γνωστός είναι ο μονόλιθος Ουλουρού (Άγερς ροκ) στην κεντρική Αυστραλία.

Αγερς Ροκ (Ουρουλού)

Κόκκινος μονόλιθος στο μέσο της Αυστραλιανής Ερήμου

 

Η Αυστραλία είναι ομοσπονδιακό κράτος που αποτελείται από έξι πολιτείες και δυο μείζονες επικράτειες. Οι έξι πολιτείες είναι οι ηπειρωτικές Βικτόρια (πρωτ. Μελβούρνη), Δυτική Αυστραλία (πρωτ. Περθ), Νέα Νότια Ουαλία (πρωτ. Σίδνεϋ), Νότια Αυστραλία (πρωτ. Αδελαΐδα), Κουίνσλαντ (πρωτ. Μπρισμπέιν) και η νησιωτική Τασμανία.

Οι ιθαγενείς κάτοικοι της Αυστραλίας, οι Αβορίγινες, όπως προσδιορίζονται από το Ανώτατο Δικαστήριο της Αυστραλίας, είναι 649.171 κάτοικοι, σύμφωνα με την απογραφή τον 2016 και αποτελούν το 2,8 του πληθυσμού της χώρας. Αν εξαιρεθούν οι αυτόχθονες Αβορίγινες οι υπόλοιποι κάτοικοι είναι μετανάστες άποικοι και οι απόγονοι τούς, που ανήκουν φυλετικά κυρίως σε διάφορους πληθυσμούς της Ευρώπης. Οι Βρετανοί, οι Ιταλοί, οι Γερμανοί και οι Έλληνες είναι από τις κυριότερες εθνότητες Ευρωπαίων πολιτών της Αυστραλίας. Άλλες σημαντικές πληθυσμιακά εθνότητες της Αυστραλίας είναι οι Κινέζοι, οι Ινδοί καθώς και άλλοι λαοί τηs Ασίας.

Η ανακάλυψη της Αυστραλίας έγινε πρώτα από τους Ολλανδούς το 1606, οι οποίοι χαρτογράφησαν ολόκληρη τη Δυτική και Βόρεια ακτογραμμή που την ονόμασαν «Νέα Ολλανδία», αλλά δεν προσπάθησαν να την αποικίσουν. Το 1770 ο σπουδαίος θαλασσοπόρος, χαρτογράφος και αστρονόμος Τζέιμς Κούκ χαρτογράφησε την ανατολική ακτή, την οποία ονόμασε Νέα Νότια Ουαλία και την διεκδίκησε εκ μέρους της Μεγάλης Βρετανίας. Λίγο αργότερα η βρετανική κυβέρνηση έστειλε ένα στόλο με ποινικούς και τον Ιανουάριο 1788 ύψωσαν σημαία στον Κόλπο του Σίδνεϋ. Ένας βρετανικός οικισμός δημιουργήθηκε στην Τασμανία το 1803, την οποία ανακάλυψε ο Ολλανδός Άβελ Τάσμαν το 1642 και έγινε ανεξάρτητη αποικία το  1825.

Σίδνεϋ 2_3_17. Η γέφυρα του λιμανιού και η όπερα από παρατηρητήριο

 

ΛΙΓΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟ ΤΗΣ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑΣ

Οι πρώτοι Έλληνες που αποβιβάστηκαν στην Αυστραλία ήταν επτά νεαροί από την Ύδρα, οι οποίοι έφτασαν εκεί το 1828, καταδικασμένοι σαν πειρατές από την Αγγλική Δικαιοσύνη. Λέγεται ότι πρόεδρος του δικαστηρίου ήταν ο γνωστός από την ναυμαχία του Ναυαρίνου αρχιναύαρχος Κόρδιγκτον  που σαν φιλέλληνας φρόντισε να μετατραπεί η θανατική καταδίκη σε εκτόπιση στην Αυστραλία. Σύμφωνα με τις διαθέσιμες ιστορικές πηγές, με παρέμβαση του ελληνικού κράτους τους δόθηκε χάρη και πέντε απ’ αυτούς επαναπατρίστηκαν το 1836, γεγονός που δείχνει ότι μάλλον ήταν πατριώτες παρά κοινοί πειρατές.

Οι δυο που έμειναν ήταν ο Γκίκας Βούλγαρης και ο Αντώνης Μανώλης, ο οποίος το 1854, σε ηλικία 50 ετών, έγινε ο πρώτος Αυστραλός υπήκοος ελληνικής καταγωγής. Τον Σεπτέμβρη 2020 η Αρχιεπισκοπή της Αυστραλίας τέλεσε τρισάγιο στον τάφο του και πραγματοποιήθηκε εκδήλωση στη μνήμη του.

Το κύριο μεταναστευτικό ρεύμα από την Ελλάδα προς την Αυστραλία τον 19ο αιώνα άρχισε μετά το 1880. Η απογραφή του 1891 αναφέρει την ύπαρξη 482 ατόμων γεννημένων στην Ελλάδα. Αυτοί οι μετανάστες κατάγονταν κύρια από τα Κύθηρα, την Ιθάκη και το Καστελόριζο, και ήταν αυτοί που έθεσαν τα θεμέλια της Ελληνοαυστραλέζικης παροικίας και προκάλεσαν το φαινόμενο της αλυσιδωτής μετανάστευσης, το οποίο οδήγησε στην αύξηση του Ελληνικού στοιχείου στην Αυστραλία σε 878 άτομα το 1901 και 1.798 άτομα το 1911. Η αύξηση του Ελληνικού πληθυσμού στην Αυστραλία συνεχίστηκε και κορυφώθηκε από τα 1961 μέχρι το 1966, περίοδο κατά την οποία περίπου 69.000 Έλληνες εγκαταστάθηκαν στην Αυστραλία.

Η Αυστραλιανή απογραφή του 1986 βοηθά σημαντικά στον προσδιορισμό του Ελληνικού πληθυσμού στην Αυστραλία. Σύμφωνα με τα στοιχεία αυτής της απογραφής ο συνολικός πληθυσμός Ελληνικής καταγωγής στην Αυστραλία ήταν, 137.611 άτομα (70.687 άνδρες και 66.924 γυναίκες) πρώτης γενιάς (δηλαδή γεννημένα στην Ελλάδα) και 137.688 άτομα δεύτερης γενιάς (δηλαδή γεννημένα στην Αυστραλία με ένα ή και τους δύο γονείς γεννημένους στην Ελλάδα). Το σύνολο αυτών ανέρχεται σε 275.299 άτομα.

Κατά τον πρόεδρο της Ελληνικής κοινότητας Μελβούρνης Βασ. Παπαστεργιάδη στην Αυστραλία ζουν σήμερα 600.000 και στη Μελβούρνη, την «Αθήνα του νότου» 300.000 Έλληνες. Μόνο κατά την περίοδο της κρίσης ήρθαν στη Μελβούρνη 20.000 Έλληνες. Η κοινότητα αναπτύσσει σπουδαία δραστηριότητα με γραφείο για την βοήθεια νέων μεταναστών, σχολεία για την εκμάθηση της ελληνικής γλώσσας και σχέσεις με το κυβερνητικό Υπουργείο μετανάστευσης.

Μελβούρνη από τον 88^ο όροφο 92οροφου κτιρίου (το ψηλότερο κτίριο στο νότιο ημισφαίριο)

Όλοι αυτοί οι μετανάστες τουλάχιστον μέχρι το 1980 πήγαν στην Αυστραλία ακτοπλοϊκώς. Προσωπικά κατευόδωσα χωριανούς μου στο λιμάνι του Πειραιά με μια βαλίτσα στο χέρι να πάρουν το καράβι για ταξίδι … 29 ημερών μέχρι το Σίδνεϋ.

Στο ταξίδι διάβασα ένα ωραίο βιβλίο ενός ελληνοαυστραλού δικηγόρου του Χρήστου Τσιόλκα «Το χαστούκι». Η υπόθεση του βιβλίου ήταν ένα πάρτυ από έναν της ομογένειας με καλεσμένους διάφορους από την ομογένεια και άλλες εθνότητες. Δημιουργήθηκε ένα επεισόδιο και το πάρτυ διαλύθηκε, φθάσαν ακόμη και στα δικαστήρια. Τα επόμενα κεφάλαια του βιβλίου του Τσιόλκα περιγράφουν τους διάφορους συμμετέχοντες μεγάλους και μικρούς με τις ιστορίες τους σχηματίζοντας έτσι την τοιχογραφία μιας κοινωνίας με μπερδεμένες ρίζες από την Ελλάδα και όλο τον πλανήτη.

 

ΤΑΞΙΔΙ ΣΤΗΝ ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ

Το ταξίδι για Αυστραλία και Νέα Ζηλανδία 28/2-30/3/2017 οργανωμένο από το πρακτορείο VERSUS είχε τις πρώτες 12 ημέρες για την Αυστραλία. Αθήνα – Ντουμπάι 4 ώρες και στη συνέχεια Ντουμπάϊ – Σίδνεϋ. Το δεύτερο 14ωρο μέρος σε ένα  διώροφο μεγαθήριο 660 θέσεων μιάμιση νύχτα και μία μέρα ήταν το δυσκολότερο του ταξιδιού. Μετά 10 ώρες φθάνουμε πάνω από την δυτική ακτή και πετώντας επί 4 ακόμη ώρες πάνω από την Αυστραλία προσγειωνόμαστε στο Σίδνεϋ στην ανατολική ακτή της.

ΣΙΔΝΕΫ. Η μεγαλούπολη που ξεκίνησε πριν 2 αιώνες σαν αποικία καταδίκων

Το Σίδνεϋ πρωτεύουσα της Νέας Νότιας Ουαλίας με 4,5 εκ. κατοίκους είναι η μεγαλύτερη και αρχαιότερη πόλη της Αυστραλίας. Το 1788 ο κυβερνήτης Άρθουρ Φίλιπ έφθασε σε ένα φυσικό όρμο με ένα στόλο με φορτίο βρετανούς κατάδικους. Το γεγονός αναγγέλθηκε στον λόρδο Σίδνεϋ Υπουργό των εξωτερικών, προς τιμή του οποίου ο όρμος και ο οικισμός που δημιουργήθηκε πήρε το όνομά του. Η πόλη βρίσκεται εκατέρωθεν ενός φιόρδ βάθους περ. 20 χλμ. που βγαίνει στον Ειρηνικό. Λίγο μετά την είσοδο του φιόρδ η εμβληματική σιδερένια γέφυρα του λιμανιού (1932), σήμα κατατεθέν της πόλης, που ενώνει τις δύο όχθες. Το κεντρικό άνοιγμα έχει πλ. 100μ. και το απαραίτητο ύψος για την είσοδο των πλοίων στο λιμάνι. Πλησίον της γέφυρας η όπερα του Σίδνεϋ (1973) σε σχήμα φύλλων – επίσης εμβληματικό στοιχείο και σήμα κατατεθέν της πόλης. Περί την γέφυρα μοντέρνα και υψηλά κτίρια για τις δραστηριότητες γραφείων και επιχειρήσεων που θυμίζουν Μανχάταν.

Προς την μεριά της θάλασσας πολλοί ορμίσκοι με καφέ, μπυραρίες και νυχτερινή ζωή. Πόλη ζωντανή με πολύχρωμο πλήθος (Ευρωπαίοι, Ασιάτες) που θυμίζει Λονδίνο. Εξαιρετικά οργανωμένη μοντέρνα πόλη με έντονη τη σφραγίδα από το πέρασμα των Άγγλων. Πλησίον της εξόδου του φιόρδ η παραλία Bondi για κολύμβηση. Με πλατιά και καλή άμμο, εκτεθειμένη όμως στα κύματα του Ειρηνικού και τους καρχαρίες. Στη μέση της παραλίας διώροφο παρατηρητήριο να ειδοποιεί για την εμφάνιση καρχαριών.

Επίσκεψη στο ενυδρείο του Σίδνεϋ που θεωρείται από τα εντυπωσιακότερα. Πέρασμα κάτω από δεξαμενές με διάφανα τοιχώματα γεμάτες ψάρια, καρχαρίες, σελάχια κτλ. Πετύχαμε και σε ένα gay pride σε κεντρικό δρόμο της πόλης με παρουσίες από όλο τον κόσμο, παρελάσεις, άρματα που θύμιζαν έντονα καρναβάλι.

Προαιρετική επίσκεψη στο Άγιερς Ροκ (Ουλουρού στην ντόπια διάλεκτο). Πρόκειται για ένα  μονοκόμματο βράχο από ψαμμίτη ύψους 348μ. από τη βάση και περιμέτρου 9,4 χλμ. κόκκινου χρώματος στο κέντρο της Αυστραλιανής ηπείρου 3 ώρες με το αεροπλάνο. Μοναδικό τοπίο, εξαιρετικό το ρόδισμα με την ανατολή του ηλίου, δύσκολη όμως η επίσκεψη.

Ολοήμερη εκδρομή στα blue mountains ορεινή περιοχή περ. 170 χλμ. από το Σίδνεϋ. Πρόκειται για ορεινή απόκρημνη περιοχή με πλούσια βλάστηση, πολλά νερά και εξαιρετική θέα στη θέση παλαιού ορυχείου πετροκάρβουνου οργανωμένη για περίπατο με τα πόδια και τελεφερίκ. Ενδιαφέρον μια τριπλή κορυφή – «τρεις αδελφές» ονομάζονται από τους ντόπιους – με πολλές δοξασίες για την ύπαρξη των.

Στο πήγαινε επίσκεψη σε μικρό ζωολογικό κήπο με την ξεχωριστή πανίδα της Αυστραλίας. Διάφορα είδη καγκουρό (υπάρχουν μόνο στην Αυστραλία) σε μέγεθος γάτας, σκύλου και μοσχαριού. Στην επιστροφή μικρή στάση στο Ολυμπιακό Στάδιο  του Σίδνεϋ, όπου έγιναν οι ολυμπιακοί αγώνες το 2000 με καλή παρουσία της ελληνικής ομάδας και πρωτιά στα 400μ. της Κάθυ Φρήμαν, πρώτη γυναίκα ολυμπιονίκης από τους Αβορίγγινες.

ΚΑΜΠΕΡΑ. Μια μικρή οικολογική πόλη πρωτεύουσα της Αυστραλίας

Οδικώς για την Καμπέρα, πρωτεύουσα της Αυστραλίας, σε απόσταση 280 χλμ. από το Σίδνεϋ. Εξαιτίας της διαμάχης των δύο μεγάλων πόλεων Σίδνεϋ και Μελβούρνης, σαν συμβιβαστική λύση επελέγη για πρωτεύουσα μια μικρή σχετικά πόλη 400.000 κατ. περ. στο μέσο. Στη διαδρομή γνωριμία με την ύπαιθρο της Αυστραλίας. Μία μάλλον αδιάφορη φύση λοφο-πεδινή χωρίς κάποιο βουνό, ελάχιστα καλλιεργημένη με λίγα βοοειδή και πρόβατα, και απουσία οικισμών, δείγμα του πόσο αραιοκατοικημένη είναι η Αυστραλία.

Η Καμπέρα δημιουργήθηκε για πρωτεύουσα με οικολογικές προδιαγραφές. Χαμένη στο πράσινο, φαρδείς δρόμοι με ελάχιστη κίνηση, σχετικά χαμηλή δόμηση. Στο μέσον της τ. λίμνη, όπου μαζεύονται τα νερά της βροχής για τις ανάγκες της πόλης. Σε μικρό λόφο στο κέντρο εμβληματικό το κοινοβούλιο με μοντέρνα αρχιτεκτονική. Ξενάγηση στην αίθουσα της Βουλής και Γερουσίας, από την ταράτσα εξαιρετική θέα της πόλης. Ακτινωτή πολεοδομία με κέντρο το κοινοβούλιο. Σε μια από τις ακτίνες το μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη (ηρώο) και η λεωφόρος των παρελάσεων. Εκθέματα στο ηρώο από τη συμμετοχή της Αυστραλίας στον Α΄ παγκόσμιο πόλεμο (στην ιδιαίτερα φονική για τους Αυστραλούς μάχη της Καλλίπολης) και στον Β΄ (συμμετείχαν και στη μάχη της Αθήνας) στο πλευρό των Άγγλων. Δέος από τη θυσία τόσων ανθρώπων στην άλλη άκρη του πλανήτη σε χώρες που δεν γνώριζαν ούτε από το χάρτη για πολέμους που δεν τους ενδιέφεραν.

Καμπέρα από το Ηρώο. Μπροστά η Λεωφόρος Παρελάσεων. Στο βάθος το Κοινοβούλιο.

Β.Α. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ (ΚΕΡΝΣ). Στον κοραλλιογενή ύφαλο στην τροπική Αυστραλία

Τρίωρη πτήση για την πόλη Κέρνς (150.000 κάτοικοι) στην τροπική ζώνη της Αυστραλίας στο ΒΑ άκρο της. Κατ’ ευθείαν επίσκεψη στο «Δάσος της Βροχής» πλησίον της πόλης. Πρόκειται για τροπικό δάσος με πολλά και ψηλά δένδρα σε έδαφος με έντονο ανάγλυφο. Συνεχές πέρασμα πάνω από το δάσος με τελεφερίκ, με στάσεις για μικρούς περιπάτους και τέρμα σ’ ένα εξαιρετικό ορεινό χωριό. Επιστροφή στο Κερνς με τραίνο που κατασκευάστηκε προ 100ετίας για την εξυπηρέτηση των Χρυσοθηρών, έργο θαύμα για την εποχή του σε έντονα πτυχωμένο και πολύ δύσκολο έδαφος. Στάσεις με εξαιρετική θέα σε χαράδρες, καταρράκτες και γέφυρες εκείνης της εποχής.

Βραδυά Αβορίγινων με δείπνο λίγο έξω από την πόλη. Προαιρετικό βάψιμο των προσώπων όσων επισκεπτών ήθελαν από 5-6 Αβορίγγινες – υποτίθεται – με βαφή που εύκολα ξεπλενόταν με νερό. Στη συνέχεια παράσταση με τραγούδια και χορούς των. Πρόκειται για  μια μονότονη  μουσική συνοδευόμενη από κραυγές και κινήσεις του σώματος. Χαρακτηριστικό όργανο το Τιτζεριτου, σωλήνας περ. 2,0μ. που το φυσάνε σε μια άκρη και βγαίνει ένας μονότονος ήχος.  Το δείπνο στη συνέχεια είχε και κροκόδειλο μαγειρευτό, εξαιρετικός μεζές.

Ο πληθυσμός των Αβορίγγινων προ 2 αιώνων, όταν τους βρήκαν οι Ευρωπαίοι, ήταν περ. 300.000 κατ. Ήταν κυνηγοί και τροφοσυλλέκτες της εποχής του λίθου, δεν καλλιεργούσαν τη γη, δεν είχαν κατοικίες. Με πολιτισμική διαφορά από τους Ευρωπαίους κάποιων δεκάδων χιλιάδων χρόνων είναι αντικείμενο μελέτης πολλών ανθρωπολόγων.

Κοραλλιογενής ύφαλος . Πρόκειται για ύφαλο 2200 χλμ. από τα θαύματα της φύσης. Με καταμαράν από το Κερνς δίωρο ταξίδι για κάποιο σημείου του υφάλου όπου είχε στηθεί εξέδρα για το δέσιμο των σκαφών. Οπτικά γίνεται ορατός ο ύφαλος σαν κάποια διαφορετική απόχρωση της θάλασσας ένεκα του μικρού βάθους στη θέση του.

Μπάνιο πλησίον της εξέδρας με μάσκες και αναπνευστήρες σε σημείο ρηχό (ελαχ. Βάθος 1,0 μ.). Διατίθεται και στολή για τις μέδουσες, την οποία δεν χρησιμοποιήσαμε επειδή αυτή την εποχή δεν υπήρχαν. Θέαμα εξαιρετικό με πολύχρωμα κοράλλια και ψάρια διαφόρων μεγεθών και χρωμάτων. Θάλασσα διαυγής πολλή ζεστή, αλλά ο καυτός ήλιος δεν επέτρεπε παραμονή για πολύ ώρα με εκτεθειμένη την πλάτη. Στη συνέχεια 20 λεπτά βόλτα με μια βάρκα που είχε γυάλινο πάτωμα σε μέρη με σχηματισμούς κοραλλιών. Άλλα 20 λεπτά βόλτα στην κοιλιά σκάφους με διαφανή τοιχώματα, απ’ όπου φαίνονται περισσότερα κοράλλια από πολύ κοντά και με την δυνατότητα φωτογράφησης και βιντεοσκόπησης.

Προφανώς αυτή η επίσκεψη αφορούσε λίγες εκατοντάδες μέτρα, μια γεύση από τα 2200 χλμ. του υφάλου. Κάποιος μπουφές στο καταμαράν και επιστροφή στο Κερνς.

Α. ΑΥΣΤΡΑΛΙΑ (ΜΠΡΙΣΠΕΪΝ).  Άλλη μια μεγαλούπολη που ξεκίνησε σαν αποικία καταδίκων

Πολύ πρωινή πτήση 1,5 ώρας Κερνς – Μπρισμπεϊν.

Το Μπρισμπέιν είναι η τρίτη σε πληθυσμό πόλη της Αυστραλίας (2.800.000 κατ.) Αρχές του 19^ου αι. στάλθηκαν οι πρώτοι Ευρωπαίοι κατάδικοι για την αποσυμφόρηση των αγγλικών φυλακών. Πρώτος τόπο διαμονής το Σίδνεϋ, γρήγορα όμως χρειάστηκε και από εκεί αποσυμφόρηση. Ο Μπρισμπέιν διοικητής του Σίδνεϋ έστειλε τους πιο επικίνδυνους σε μια άλλη φυλακή βορειότερη. Κατάλληλο μέρος βρέθηκε εκατέρωθεν ενός ποταμού που πήρε το όνομα το Μπρισμπέιν, όπως επίσης ο οικισμός που αναπτύχθηκε. Σήμερα είναι πρωτεύουσα του Κουηνσλάντ, μιας από τις 6 ομόσπονδες πολιτείες της Αυστραλίας. Η σημερινή μεγαλούπολη διασχίζεται από τον ποταμό σε θέση που κάνει πολλούς μαιάνδρους εκατοντάδων χλμ. Το καλύτερο μέρος της ξενάγησης η βόλτα στον ποταμό με καραβάκι. Πολλές γέφυρες οδικές και πεζογέφυρες διαφόρων εποχών. Ξεχωρίζουν μια παλαιά σιδερένια που μοιάζει με του Σίδνεϋ και μια άλλη οδική του νέου αυτοκινητόδρομου Σίδνεϋ – Μπρισμπέιν. Πολλά μοντέρνα κτίρια στις όχθες του ποταμού. Εντυπωσιακός ο βοτανικός κήπος, το τοπικό κοινοβούλιο και παλαιό ξενοδοχείο που σήμερα ανακαινίστηκε.

ΤΑΣΜΑΝΙΑ. Μια φύση που θυμίζει έντονα Ελλάδα

Άφιξη με πρωινή πτήση στη νοτιότερη από τις δύο μεγάλες πόλεις της Τασμανίας Χόμπαρτ. Η Τασμανία με έκταση το μισό της Ελλάδας έχει πληθυσμό περ. 500.000 κατοίκους, το μεγαλύτερο μέρος του οποίου είναι συγκεντρωμένο στις δύο μεγάλες πόλεις Χόμπαρτ και Λόνστον.

Τασμανία ονομάζεται προς τιμήν του ολλανδού Τάσμαν, που την ανακάλυψε το 1642 για λογαριασμό της εταιρείας Ανατολικών Ινδιών. Στην αρχή οικίστηκε από καταδίκους των αγγλικών φυλακών, όπως το Σίδνεϋ. Η αρχική ονομασία ήταν άλλη κάποιας βασίλισσας της Ινδονησίας, την άλλαξαν όμως το 1850 επειδή το πρώτο όνομα ήταν κακόφημο σαν συνδεδεμένο με τις φυλακές.

Μετά το Αεροδρόμιο θέα της πόλης Χόμπαρτ από κάποια απέναντι όχθη. Χτισμένο στην μια άκρη στενής θάλασσας επικοινωνεί με το απέναντι με μεγάλη και ψηλή γέφυρα που γεφυρώνει το στενό.

Βόλτα και καφές σε παραλιακό δρόμο της πόλης. Συνέχεια σε κάποιο ψηλότερο σημείο όπου υπήρχαν τα παλαιά σπίτια των ψαράδων ανακαινισμένα. Στο σημείο αυτό υπήρχε σημαία και κανόνι για τα εχθρικά πλοία που εισέρχονταν στον κόλπο. Αρνητική εικόνα της πόλης το γεγονός ότι το θαλάσσιο μέτωπο δεν είναι προσβάσιμο αλλά καλύπτεται από αποβάθρες, λούνα παρκ και άλλες δραστηριότητες που δεν επιτρέπουν την πρόσβαση στη θάλασσα.

Μεταφορά με λεωφορείο στην βορειότερη από τις δύο μεγάλες πόλεις το Λόνστον διασχίζοντας κάθετα το νησί σε απόσταση 200 χλμ. Τοπίο πεδινό – λοφώδες με πολύ ήπιο ανάγλυφο και χαμηλά βουνά (το ψηλότερο περ. 1000 μ.), έχεις την αίσθηση πως βρίσκεσαι στην Ελλάδα. Η Τασμανία βρίσκεται στο ίδιο περ. γεωγραφικό πλάτος με την Ελλάδα, στο νότιο ημισφαίριο. Αρκετά ζώα βοοειδή και αιγοπρόβατα να βόσκουν εκατέρωθεν του δρόμου. Μικρή στάση σε χωριό που ήταν σταθμός τα παλαιότερα χρόνια που η διαδρομή γινόταν με τα ζώα.

Το Λόνστον δεν είναι παραλιακή πόλη. Είναι χτισμένο σε λόφους και σε μια ενδιάμεση πεδινή περιοχή. Από τις όμορφες πόλεις με πολύ πράσινο. Το ξενοδοχείο MANTRA σε μια από τις πλαγιές των λόφων. Σε θέση παλαιού νταμαριού έχουν μεταφερθεί οι μύλοι από όλο το νησί και είναι διαμορφωμένο πάρκο με εστιατόρια, μπαρ κτλ.

ΜΕΛΒΟΥΡΝΗ. Η τρίτη ελληνική πόλη στην άλλη άκρη της γης

Προς το απόγευμα φθάνουμε στη Μελβούρνη μετά από πτήση 1,0 ώρας.

Η Μελβούρνη πρόκειται για τη δεύτερη μεγάλη πόλη της Αυστραλίας με 4,0 εκατ. κατοίκους. Είναι χτισμένη εκατέρωθεν του ποταμού Γιάρα και είναι η πιο απλωμένη πόλη στον κόσμο επειδή έχει πολύ πράσινο και σχετικά χαμηλή δόμηση. Θεωρείται η πρώτη πόλη στον κόσμο που θα ήθελε να ζήσει κανείς.

Σε αντίθεση με το Σίδνεϋ δεν οικίστηκε με κατάδικους. Το 1837 στάλθηκαν δύο από την Τασμανία να αγοράσουν γη από τους Αβορίγγινες και να επιστρέψουν. Επειδή όμως έφθαναν οι Γάλλοι δόθηκε εντολή να παραμείνουν εκεί και έτσι αποτέλεσαν τους πρώτους οικιστές της πόλης. Το δεύτερο μισό του 19^ου αι. είχε μεγάλη ανάπτυξη εξαιτίας του χρυσού που ανακαλύφθηκε (μοιάζει η ιστορία της κάπως με του Γιοχάνεσμπουργκ). Από το 1901 έως το 1927 διετέλεσε πρωτεύουσα της Αυστραλίας για να την διαδεχθεί η Καμπέρα.

Το ξενοδοχείο σε κεντρικό σημείο της πόλης, όπου παλαιότερα ήταν η ελληνική συνοικία. Τώρα πάντως η περιοχή αυτή έχει καταληφθεί από του κινέζους και σήμερα είναι η Τσάινα Τάουν της Μελβούρνης. Η Μελβούρνη με πάνω από 200.000 Έλληνες είναι η τρίτη μεγαλύτερη ελληνική πόλη (Αθήνα, Θεσσαλονίκη, Μελβούρνη). Βραδινή βόλτα με το ιστορικό τραμ της Μελβούρνης.

Μεγαλούπολη με πολλά ψηλά και μοντέρνα κτίρια. Πολλά όμως κτίρια παραδοσιακά βικτωριανής εποχής δείγμα της ακμής της πόλης πριν 100-150 χρόνια.

Επίσκεψη στο ηρώο. Επιβλητικό κτίριο για να τιμήσουν τους νεκρούς Αυστραλούς κατά τη διάρκεια των δύο παγκοσμίων πολέμων. Στο κέντρο του κτιρίου έχει τοποθετηθεί πλάκα όπου πέφτει η ακτίνα του ήλιου μέσα από οπή της στέγης κάθε 11/11 ημέρα κάποιας φονικής μάχης στην Καλλίπολη. Οι Αυστραλοί και Νεοζηλανδοί είχαν μεγάλες απώλειες στη μάχη της Καλλίπολης στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο. Στους τοίχους ονόματα από τοποθεσίες όπου έδωσαν μάχες στον Α΄ και Β΄ παγκόσμιο πόλεμο μεταξύ των οποίων και στην Ελλάδα.

Στο ψηλότερο κτίριο του Νότιου Ημισφαιρίου σε παρατηρητήριο στα 320 μ. για θέα της πόλης και φωτογραφίες. Βόλτα με τα πόδια ως το ποτάμι, από τα ωραιότερα σημεία της πόλης με εξαιρετική διαμόρφωση της παρόχθιας περιοχής σε χώρους αναψυχής, παιδικές χαρές, λούνα παρκ, παιδότοπους. Ωραίες οι γέφυρες στον ποταμό οδικές και πεζογέφυρες όπως επίσης η πρωτότυπη διαμόρφωση του Κέντρου Κινηματογράφου. Ζωντανή πόλη με πολύ κίνηση από νεολαία σε μπαρ με μουσική και πολλά φαγάδικα.

Οι κάτοικοι της Μελβούρνης, όπως και ολόκληρης της Αυστραλίας με το υψηλό βιοτικό επίπεδο, την οργάνωση της κοινότητας και τις συνθήκες ζωής, που δύσκολα βρίσκονται σε άλλα  μέρη του κόσμου, πρέπει να θεωρούνται οι ευτυχέστεροι του πλανήτη.

Πάσχουν όμως από …. μοναξιά.

Δεν έχουν γείτονες για να επικοινωνήσουν, έστω ανταγωνιστικά. Στην Ευρώπη σε ίδια περ. επιφάνεια είναι πάνω από 35 κράτη. Για τους Αυστραλούς οι Ασιάτες που είναι οι κοντινότεροι γείτονες είναι άλλης νοοτροπίας, οι Ευρωπαίοι και βορειοαμερικάνοι που θα ήθελαν  είναι πολύ μακριά. Ζηλεύουν τα ευρωπαϊκά κράτη που δημιουργούν οικονομικές συμμαχίες, εύκολα κάνουν πολιτισμικές ανταλλαγές, απλά διοργανώνουν πανευρωπαϊκά αθλητικά πρωταθλήματα, καλλιτεχνικά δρώμενα. Σε κάποιους διαγωνισμούς τραγουδιού Eurovision έστειλαν αποστολές, οι οποίες ταξίδεψαν την μισή γη για να συμμετάσχουν!